-پاسخ آیت الله سیستانی درباره لباس مشکی در محرم وصفر
-پاسخ آیت الله خامنه ای درباره افطار کردن با تربت امام حسین علیه السلام
-دست زدن همراه با شادي و خواندن و ذكر صلوات بر پيامبر اكرم و آل او(ص) درجشن هايي كه به مناسبت ايام ولادت ائمه(ص) و اعياد وحدت و مبعث برگزار مي شود چه حكمي دارد؟ اگر اين جشن ها در مكانهاي عبادت مانند مسجد و نمازخانه هاي ادارات و يا حسينيه ها برگزارشوند، حكم آنها چيست؟
-پاسخ آیت الله شبیری زنجانی درباره جشن عروسی در ماه محرم وصفر
-پاسخ آیت الله مکارم شیرازی درباره اصلاح و آرایش در ماه های محرم و صفر
-پاسخ آیت الله روحانی درباره جنگ عایشه با امیرالمؤمنین (علیه السلام) از همه گناهان بدتر بود
-پاسخ آیت الله جوادی آملی درباره نماز روز عید غدیر
-پاسخ آیت الله جوادی آملی درباره نماز عید غدیر
-پاسخ آیت الله حکیم در باره افضل بودن حضرت علی علیه السلام از بقیه ائمه وپیامبران
-پاسخ آیت الله وحید خراسانی درباره سیگار کشیدن در ماه رمضان

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:9011 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:7

اگر كسي در مورد عقيد ديني بيش از اندازه معين تحقيق كند، ممكن است به مشكلات رواني منجر شود. تكليفش چيست؟ چنين كسي اگر عباداتش را از روي احتياط عقل انجام دهد، چه حكمي دارد؟

در مورد عقايد ديني مثل ايمان به خداي واحد و نبوت و معاد و... يقين لازم است.

البته هر كس به اندازه درك خودش اعتقاد پيدا ميكند و از كسي بيش از توانايي عقلش خواسته نشده است. قران ميفرمايد: لا يكلف الله إلا وسعها؛ خداوند هيچ كس را جز به اندازه تواناييش تكليف نميكند.

{P . بقره (2) آيه 286.

كسي كه در مباحث اعتقادي تحقيق ميكند، در ابتداي كار ممكن است با شك و شبههاي مواجع شود.

چين فردي نبايد بر روح خود فشار آورد و خيال كند اين شك و شبهه از خبث باطني او است، بلكه بايد با حفظ آرام{P . مرتضي مطهري، علل گرايش به مادي گري، ص 56.

رحي براي حل شبهه قدم بردارد. اگر بدون عناد تحقيق كند، به نتيجه ميرسد، زيرا اين گونه شكوك مقدمه يقين است. البته نبايد هر شك و شبههاي را در خانواده يا جايي كه محلش نيست و با اظهارش ممكن است مشكلاتي براي خانواده و اظهار كننده ايجاد كند، مطرح كرد، چون طرح شبه در غير محل خودش لازم نيست، و درست نيست كه انسان چيزي را كه به ضرر خود و خانواهاش است و طرح و بروزش مشكلي را حل نميكند، مطرح نمايد آن چه بر فرد شبهه دار لازم است، تحقيق در زمينه شبهه و طرح آن با افرادي كه قادرند از شبهه پاسخ دهند ميباشد. در اين صورت است كه انسان هم به وظيفه خود عمل نموده و هم بر عملش افزوده است. اگر شبههاش هم حل نشود، لااقل مشكلي ايجاد نشده است.

گر چه به نظر ماوجود خداي سبحان از هر وجود ديگر روشنتر است و شبهه در اين مورد با كمترين التفات حل ميشود، ولي به هر حال ار كسي شبههاي در اين زمينه داشته باشد، مقتضاي عقل و عدل وانصاف اين است كه به قلب و زبان انكار نكند، و در قمام عمل به قدري كه توان دارد تحقيق كند، و در مقام وظايف عملي به آن چه خدا دستور داده است، عمل نمايد، مبادا خداوندي باشد و تخلف از فرمان او شقاوت ابدي را در پي داشته باشد، هم چنان كه اگر احتمال وجود سمي در لذيذذترين غذا بدهد، به حكم عقلي از خوردن آن غذا بايد امساك كند. هر شاكي در وجود خدا به اين وظيفه كه واجب عقلي او است عمل كند، بي شك به معرفت و ايمان خواهد رسيد. قرآن ميفرمايد:{P . آيت الله وحيد خراساني، توضيح المسائل، ص27.

آنان كه در راه ما جهاد كردند، هدايت شان ميكنيم.

{P . عنكبوت (29) آيه 69.

ضمناً فكر نكنيد كه شبهات شما قابل رفع نيست كه اين فكر خطرناك است. ميتوانيد حضوراً با ما تماس بگيريد و در تهران ميتوانيد با آقاي محمد شجاعي زنجاني (در راديو معارف سخنراني ميكنند) تماس حاصل كنيد، با آرزوي موفقيت براي شما برادر عزيز.











مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.